Zomer 2014 naar Duitsland, oostenrijk en italië
Onze plannen voor de zomer 2014 voerden ons naar Italië. De route voerde over zo'n 3000 km via Duitsland en Oostenrijk uiteindelijk naar Toscane. De eerste etappe bracht ons naar Uffenheim, ruim 500 km vanaf de start. We overnachten daar op Camping Uffenheim een stadscamping die naast het zembad ligt (vrij entree voor campinggasten). Alles was daar prima voor elkaar. De camping beheerder liep met shirtjes van Der National Mannshaft trots te zijn op de behaalde wereldtitel.
De tweede etappe bracht ons naar SVR Camping Tiefental Roppnerhof in Pettnau (Tirol). Een kleine camping met 24 plaatsen die enthousisast door Doris gerunt wordt. Alles is prima voor elkaar. De camping ligt helemaal vrij in de velden met ruime uitzichten over de bergen waar je aan de overkant van de straat de gemsen op de rotsen kunt zien zitten. Vanaf de camping kun je de Inntal Radweg fietsen naar Innsbrück of zoals wij gedaan hebben de andere kant op naar Telfs. Telfs is nou niet wat je je van een plaats in Tirol voorstelt. We maakten een stadswandeling die we bij de VVV kregen en zagen daarbij de nodige beelden en fonteinen. Na twee dagen met prachtig weer vertrokken we uit Pettnau naar Bolzano/Bozen dat we in 2011 ook al eens bezochten. We hadden een plaats op Lerncamping Moosbauer. De camping ligt op korte afstand van de stad en je kunt daar goed met de fiets heen. Wij gebruikten ons verblijf niet om de stad te bezoeken maar gingen de bergen in met een van de kabelbanen en bezochtenop de fiets naar Merano/Meran. De Kohlern Seilbahn is de oudste kabelbaan (van 1908) vanuit Bolzano ga je daarmee naar Kohlern/Colle. Op de berg is het lekker wandelen met mooi uitzicht over Bolzano. Bij het bergstation staat ook een uitkijktoren. We wandelden en pauzeerden bij Gasthof Schneiderwiesen op de Alm waar inwoners van Bolzano ook hun ontspanning zoeken. De fietstocht naar Merano/Merlan is vanaf de camping zo'n 30 km (enkele reis) waarbij je door de boomgaarden naar de aangegeven route fietst die begint bij het station van Sigmundskron. Het is een makkelijke tocht want je fietst steeds langs de rivier Adige/Etsch. Merano/Meran is het bekijken waard. Het is er behoorlijk toeristisch met een aantal mooie gebouwen zoals het Kurhaus. Een nat pak werd ons bespaard doordat we toen het onweer losbarstte net aan het lunchen waren.
De tweede etappe bracht ons naar SVR Camping Tiefental Roppnerhof in Pettnau (Tirol). Een kleine camping met 24 plaatsen die enthousisast door Doris gerunt wordt. Alles is prima voor elkaar. De camping ligt helemaal vrij in de velden met ruime uitzichten over de bergen waar je aan de overkant van de straat de gemsen op de rotsen kunt zien zitten. Vanaf de camping kun je de Inntal Radweg fietsen naar Innsbrück of zoals wij gedaan hebben de andere kant op naar Telfs. Telfs is nou niet wat je je van een plaats in Tirol voorstelt. We maakten een stadswandeling die we bij de VVV kregen en zagen daarbij de nodige beelden en fonteinen. Na twee dagen met prachtig weer vertrokken we uit Pettnau naar Bolzano/Bozen dat we in 2011 ook al eens bezochten. We hadden een plaats op Lerncamping Moosbauer. De camping ligt op korte afstand van de stad en je kunt daar goed met de fiets heen. Wij gebruikten ons verblijf niet om de stad te bezoeken maar gingen de bergen in met een van de kabelbanen en bezochtenop de fiets naar Merano/Meran. De Kohlern Seilbahn is de oudste kabelbaan (van 1908) vanuit Bolzano ga je daarmee naar Kohlern/Colle. Op de berg is het lekker wandelen met mooi uitzicht over Bolzano. Bij het bergstation staat ook een uitkijktoren. We wandelden en pauzeerden bij Gasthof Schneiderwiesen op de Alm waar inwoners van Bolzano ook hun ontspanning zoeken. De fietstocht naar Merano/Merlan is vanaf de camping zo'n 30 km (enkele reis) waarbij je door de boomgaarden naar de aangegeven route fietst die begint bij het station van Sigmundskron. Het is een makkelijke tocht want je fietst steeds langs de rivier Adige/Etsch. Merano/Meran is het bekijken waard. Het is er behoorlijk toeristisch met een aantal mooie gebouwen zoals het Kurhaus. Een nat pak werd ons bespaard doordat we toen het onweer losbarstte net aan het lunchen waren.
Ferrara.
Na een dag met een flinke hoosbui die een gigantische waterplas voor de camper bezorgde vertrokken we naar het zuiden. Het oorspronkelijke idee om naar het merengebied te gaan werd i.v.m. het onstabiele weer met in de voorspellingen veel regen en temperaturen van onder de 20 graden nodigde niet echt uit. Na wat zoeken besloten we richting de stad Ferrara (in de gelijknamige provincie) te gaan. De locatie bevindt zich in het westen van Italië aan de de rivier de Po iets onder Venetië en ten noord-oosten van Bologna. De oude ommuurde stad valt onder Unesco Werelderfgoed. We verbleven op Campeggio Comunale Estense de gemeentecamping die vernoemd is naar het kasteel van Ferrara. De ondegrond is van klei maar voor campers waren een aantal plaatsen van gebroken steen voorzien. De oude stad was voor ons heel bijzonder. Het kasteel is het centrale punt toen wij er waren waren The Nationals, een band uit Brooklyn, aan het sounchecken was voor een concert wat daar 's-avonds gegeven zou worden. Op de camping kregen we een plattegrond en uitleg hoe we naar het oude centrum konden komen.
De Corso Ercole I d'Este is een mooie, volledig met kiezelstenen geplaveide straat van een paar kilometer lengte die je gezien moet hebben. Om te fietsen is het een verzoeking. Volgens de verstrekte info is Ferrara overigens de fietsstad van italië. De voorzieningen met fietspaden e.d. zijn inderdaad best goed voor een italiaanse stad ook zie je er erg veel fietsen. Ook buiten de stad zijn er gemarkeerde fietsroutes. Wij lieten ons verleiden uit de op de achterkant van de plattegrond
aangegeven "Itinerari in bicicletta da Ferrara"de route Ferrara > Bondeno > Ferrara via de routes FE203, FE20 en FE101 van 58 km te rijden. We verachten in het deel langs de Po mooie uitzichten over de rivier maar dat viel tegen de route was saai, we zagen sporadisch de rivier, het was erg warm en er waren nauwelijks andere fietsers en met uitzondering van in het plaatsje Bondeno geen horeca onderweg. Met de terugkeer via de FE101 hadden we het geluk dat dat deel, voornamelijk langs een kanaal, in de schaduw onder bomen liep.
Na een dag met een flinke hoosbui die een gigantische waterplas voor de camper bezorgde vertrokken we naar het zuiden. Het oorspronkelijke idee om naar het merengebied te gaan werd i.v.m. het onstabiele weer met in de voorspellingen veel regen en temperaturen van onder de 20 graden nodigde niet echt uit. Na wat zoeken besloten we richting de stad Ferrara (in de gelijknamige provincie) te gaan. De locatie bevindt zich in het westen van Italië aan de de rivier de Po iets onder Venetië en ten noord-oosten van Bologna. De oude ommuurde stad valt onder Unesco Werelderfgoed. We verbleven op Campeggio Comunale Estense de gemeentecamping die vernoemd is naar het kasteel van Ferrara. De ondegrond is van klei maar voor campers waren een aantal plaatsen van gebroken steen voorzien. De oude stad was voor ons heel bijzonder. Het kasteel is het centrale punt toen wij er waren waren The Nationals, een band uit Brooklyn, aan het sounchecken was voor een concert wat daar 's-avonds gegeven zou worden. Op de camping kregen we een plattegrond en uitleg hoe we naar het oude centrum konden komen.
De Corso Ercole I d'Este is een mooie, volledig met kiezelstenen geplaveide straat van een paar kilometer lengte die je gezien moet hebben. Om te fietsen is het een verzoeking. Volgens de verstrekte info is Ferrara overigens de fietsstad van italië. De voorzieningen met fietspaden e.d. zijn inderdaad best goed voor een italiaanse stad ook zie je er erg veel fietsen. Ook buiten de stad zijn er gemarkeerde fietsroutes. Wij lieten ons verleiden uit de op de achterkant van de plattegrond
aangegeven "Itinerari in bicicletta da Ferrara"de route Ferrara > Bondeno > Ferrara via de routes FE203, FE20 en FE101 van 58 km te rijden. We verachten in het deel langs de Po mooie uitzichten over de rivier maar dat viel tegen de route was saai, we zagen sporadisch de rivier, het was erg warm en er waren nauwelijks andere fietsers en met uitzondering van in het plaatsje Bondeno geen horeca onderweg. Met de terugkeer via de FE101 hadden we het geluk dat dat deel, voornamelijk langs een kanaal, in de schaduw onder bomen liep.
Toscane.
Toen we Ferrara bekeken hadden keken we of de weersverwachting voor Noord-Italië mogelijk verbeterd was. Helaas bleek het tegendeel het geval het wisselvallige weer zou de komende week meer naar het zuiden uitbreiden. We kozen daarom voor verplaatsing richting Toscane aan de kust. We planden een verplaatsing naar Cecina aan de Ligurische Zee. Gezien de afstand maakten we er twee etappes van met een overnachting op Camping Riva del Setta in Rioveggio in de Appennijnen. Een mooi gelegen camping dicht bij de snelweg. Het sanitair was echter uit het jaar 0 maar voor één nachtje wel te overleven.
Toen we Ferrara bekeken hadden keken we of de weersverwachting voor Noord-Italië mogelijk verbeterd was. Helaas bleek het tegendeel het geval het wisselvallige weer zou de komende week meer naar het zuiden uitbreiden. We kozen daarom voor verplaatsing richting Toscane aan de kust. We planden een verplaatsing naar Cecina aan de Ligurische Zee. Gezien de afstand maakten we er twee etappes van met een overnachting op Camping Riva del Setta in Rioveggio in de Appennijnen. Een mooi gelegen camping dicht bij de snelweg. Het sanitair was echter uit het jaar 0 maar voor één nachtje wel te overleven.
Cecina Mare ligt een kilometer of 30 onder Livorno en is een behoorlijk toeristische badplaats. We verbleven op Camping New Le Tamerici, een camping met veel stacaravans die bevolkt worden door Nederlanders, Fransen en Duitsers. Daarnaast zijn er behoorlijk wat plaatsen voor kampeerders. Vanaf de camping loop je makkelijk over een afstand van 600 meter voor een gedeelte via Pijnboombossen naar het vrije strand. Cecina is verder niet erg bezienswaardig naast het strand heb je de boulevard met hotels en eettentjes. Op de camping zijn alle voorzieningen inclusief een zwembad en de nodige annimatie aanwezig. Zorg dat je niet voorin komt te staan als je niet tegen het geluid van de muziek van het zwembad of van de activiteiten van het annimatieteam bestand bent. Na een aantal dagen Cecina Mare werd het weer tijd om naar het noorden te gaan. Helaas nog steeds geen weer om het merengebied te bezoeken. Het plan werd dus verkassen naar Duitsland waar het weer, in het noorden van Bayern en Baden Württemberg, wat stabieler leek.
Duitsland.
We trokken een paar dagen uit voor de verplaatsing. Etappe 1 bracht ons naar Camping Lago di Levico in Levico Therme. Dit is een grote camping die aan het Levicomeer gelegen is en met mooi weer best het een en ander te bieden heeft. Ze hebben er 54 camperplaatsen die 30 Euro per nacht kosten. Je kunt ook overnachten op de camping zelf waar de prijzen hoger liggen. Van een eerder bezoek aan de regio weten we nog dat er een fietsroute langs de Brenta in ontwikkeling was die van Trento tot aan Venetië zou gaan lopen. We hadden daar graag een stukje gefietst maar gezien het weer, de hele nacht regen en slechte verwachteingen, was dat nu geen optie. Vanuit Levico trokken we de Brennerpas over en verlieten we het natte Oostenrijk via de Scharnitzpas om te overnachten in Rottenbuch bij Camping Am Richterbichl. Een mooi gelegen terrassencamping die we voor de toekomst zeker zullen onthouden maar nu alleen gebruikten om te overnachten.
We trokken een paar dagen uit voor de verplaatsing. Etappe 1 bracht ons naar Camping Lago di Levico in Levico Therme. Dit is een grote camping die aan het Levicomeer gelegen is en met mooi weer best het een en ander te bieden heeft. Ze hebben er 54 camperplaatsen die 30 Euro per nacht kosten. Je kunt ook overnachten op de camping zelf waar de prijzen hoger liggen. Van een eerder bezoek aan de regio weten we nog dat er een fietsroute langs de Brenta in ontwikkeling was die van Trento tot aan Venetië zou gaan lopen. We hadden daar graag een stukje gefietst maar gezien het weer, de hele nacht regen en slechte verwachteingen, was dat nu geen optie. Vanuit Levico trokken we de Brennerpas over en verlieten we het natte Oostenrijk via de Scharnitzpas om te overnachten in Rottenbuch bij Camping Am Richterbichl. Een mooi gelegen terrassencamping die we voor de toekomst zeker zullen onthouden maar nu alleen gebruikten om te overnachten.
Vanuit Rottenbuch ging de reis verder naar Ellwangen an der Jagst. We verbleven op Camping Sonnenhof aan het stuwmeer Sonnenbachsee die we via internet gevonden hadden. Deze camping staat niet in de de Nederlandsecampinggidsen die wij hebben met het gevolg dat er voornamelijk Duitsers verbleven. Het was een gezellige soort boerencamping die door het begin van de vakantie in Bayern wel aardig volliep toen we er waren. We kenden de omgeving al een beetje. We fietsten een deel van de route "Grüner Pfad Ostalbkreis". We pikten de route op vanaf de camping en fietsten het westelijke deel langs een aantal stuwmeren en Schloss Ellwangen. De volledige route van zo'n 90 km (met wel een aantal afsteekmogelijkheden) was gezien de heuvels wel een beetje veel van het goede. Deze periode van het jaar (begin augustus) vinder er veel feesten plaats. Het Seeenfest was een belevenis op zich met een gigantische feesttent met lange tafels waar de nodige liters bier in combinatie met een vette hap verorberd worden onder de muziek van een blaaskapel.
Onze laatste overnachtingen maakten we in Triefenstein we verbleven op Camping Main-Spessart die vlak bij de Main gelegen is. De rust in het maingebied bevalt ons steeds uitstekend. Er zijn goede mogelijkheden om te wandelen en fietsen over de Mainradweg is een genot. We liepen "Triefenstein Kulturweg Route 2 Wein & Stein" waarvan de beschrijving op de receptie lag. Deze route is gericht op de wijnbouw en het verwerken van kalksteen tot cement. Je loopt over de hellingen door de wijngaarden en langs de steengroeve (even flink klimmen). In Homburg a.d. Main konden we even genieten van het Weinfest dat er in het weekend dat wij er waren gehouden werd.
We fietsten twee dagen langs de Main. De eerste dag naar Lohr a.d. Main (totaal zo'n 50 km) op deze route ligt Marktheidenfeld met een mooi oud centrum en Lohr met zijn Slot is mooi om te zien. De tweede etappe voerde ons de andere kant op naar Wertheim we fietsten toen zo'n 40 km. Deze tocht vonden wij met stukken wat saaier maar het weer was goed en de terrasjes in Wertheim waren gezellig. In Homburg a.d. Main kochten we bij de wijnboer nog wat flessen voor het thuisfront.
We fietsten twee dagen langs de Main. De eerste dag naar Lohr a.d. Main (totaal zo'n 50 km) op deze route ligt Marktheidenfeld met een mooi oud centrum en Lohr met zijn Slot is mooi om te zien. De tweede etappe voerde ons de andere kant op naar Wertheim we fietsten toen zo'n 40 km. Deze tocht vonden wij met stukken wat saaier maar het weer was goed en de terrasjes in Wertheim waren gezellig. In Homburg a.d. Main kochten we bij de wijnboer nog wat flessen voor het thuisfront.
We maakten zo'n 3000 camperkilometers en fietsten ongeveer 360km tijdens deze vakantie.