ELzas 2023.
We hadden de Elzas al langer op ons lijstje staan maar vaak was het weer twijfelachtig. Halverwege augustus 2023 waren de vooruitzichten zodanig dat we de trip waar we al een plannetje voor hadden liggen konden uitvoeren. We zakten door het gebied naar het zuiden om later via het Zwarte Woud en de Eifel weer huiswaarts te keren.
Hieronder de gegevens van onze trip met de campings waar we verbleven.
Hieronder de gegevens van onze trip met de campings waar we verbleven.
Baerenthal
Onze eerste camping was Camping Ramstein in Baerenthal een camping die op een goed te rijden afstand gelegen was. Het is een grote camping met veel jaarplaatsen. Er zijn best veel voorzieningen en de camping is gelegen bij een zwermvijver maar beschikt ook over een zwembad Het oogt door de grote hoeveelheid slecht onderhouden jaarplaatsen en wat minder mooi sanitair niet geweldig. We verbleven er een paar nachten. Bij de receptie kregen we een kaart waarop verschillende wandelroutes ingetekend waren. De routes zijn via gekleurde pijlen te volgen/ We maakten er, via de groene route, een mooie rondwandeling van 10 km door het nationale park die ons ook langs de ruïne van kasteel Ramstein gevoerd heeft maar omdat die niet goed aangegeven stond hebben we het paadje erheen gemist.
obernai
Onze volgende overnachtingslocatie was Camping Municipal Le Vallen De L'Ehn in Obernai op 90 km van onze vorige camping. Eigenlijk wilden we naar Molsheim omdat de familie Bugatti daar zijn roots heeft. De stadscamping in Molsheim had echter geen plaats voor ons. We bezochten de stad wel vanuit Obernai en kwamen er toen achter dat het daar erg druk was door een rally met klassieke auto's. De camping in Obernai ligt aan de rand van de stad waarvan het centrum te voet/met de fiets goed te bereiken is en heeft een aantal plaatsen speciaal voor campers. Obernai is een mooi stadje bij de VVV haalden we een stadswandeling om de plaats te bekijken. Het is er wel behoorlijk toeristisch. Via de wijnroute fietsten we naar Molsheim om het aan de Bugatti's geweide museum aldaar te bezoeken. Omdat het museum pas om 14.00 opende bekeken we ook het oude centrum van Molsheim. Het Bugattimuseum is gevestigd in een oud klooster. De tentoonstelling over het kloosterleven pikten we derhalve ook nog mee.
In dit gebied is best goed te fietsen. We reden op ons gemak een stuk van de Voie Verte Rosheim-Obernai. Deze route loopt over een oud spoorlijntracé dus voornamelijk vlak. Op de laatste dag maakten we een prachtige wandeling langs de wijngaarden van deze streek. We genoten daarbij van de prachtige uitzichten.
In dit gebied is best goed te fietsen. We reden op ons gemak een stuk van de Voie Verte Rosheim-Obernai. Deze route loopt over een oud spoorlijntracé dus voornamelijk vlak. Op de laatste dag maakten we een prachtige wandeling langs de wijngaarden van deze streek. We genoten daarbij van de prachtige uitzichten.
Rothau
Vanuit Obernai trokken we over een afstand van net 30 km naar Rothau naar Camping Au bord de Bruche. We wilden meer weten over de geschiedenis van het gebied en bezochten daarvoor Mémorial Alsace Moselle in Schirmeck.
De campingbaas attendeerde ons ook op het meest westelijk gelegen concentratiekamp uit de tweede wereldoorlog Struthof in Natzwiller. Beide bezienswaardigheden hebben we te voet vanaf de camping bezocht maar als dat te veel van het goede lijkt te worden ze hebben er ook mooie parkeerplaatsen. Mémorial Alsace geeft veel informatie over de geschiedenis van het gebied. Frankrijk en Duitsland wisselden elkaar als heersers over de regio regelmatig af. Je kunt er ook door een nagebouwde loopgraaf lopen om te ervaren hoe het moest hebben gevoeld in oorlogstijd.
Struthof gaf een indrukwekkend beeld van de situatie aldaar in WOII. Het concentratiekamp, waar bij de hoogste bezetting 6000 personen verbleven werd daar gevestigd om daar het rode gesteente dat men voor vele overheidsgebouwen gebruikte uit de bergen daar te halen. Ook zijn er in de gaskamer experimenten uitgevoerd om te ervaren hoe de mensen op verschillende soorten/hoeveelheden reageerden. Heel luguber allemaal. Ere heerste ook een opvallende stilte onder de bezoekers.
De campingbaas attendeerde ons ook op het meest westelijk gelegen concentratiekamp uit de tweede wereldoorlog Struthof in Natzwiller. Beide bezienswaardigheden hebben we te voet vanaf de camping bezocht maar als dat te veel van het goede lijkt te worden ze hebben er ook mooie parkeerplaatsen. Mémorial Alsace geeft veel informatie over de geschiedenis van het gebied. Frankrijk en Duitsland wisselden elkaar als heersers over de regio regelmatig af. Je kunt er ook door een nagebouwde loopgraaf lopen om te ervaren hoe het moest hebben gevoeld in oorlogstijd.
Struthof gaf een indrukwekkend beeld van de situatie aldaar in WOII. Het concentratiekamp, waar bij de hoogste bezetting 6000 personen verbleven werd daar gevestigd om daar het rode gesteente dat men voor vele overheidsgebouwen gebruikte uit de bergen daar te halen. Ook zijn er in de gaskamer experimenten uitgevoerd om te ervaren hoe de mensen op verschillende soorten/hoeveelheden reageerden. Heel luguber allemaal. Ere heerste ook een opvallende stilte onder de bezoekers.
Masevaux.
Vanuit Rothau wilden we verder naar het zuiden. Onze volgende bestemming was Masevaux een rije van zo'n 140 km. Onderweg stopten we in Urmatt om van daaruit een wandeling van 9 km naar de Cascade du Soultzbach te maken. De route naar de waterval was heel afwisselend met heuvels en mooie paden. Na de cascade werd het saai met vooral een breed recht pad terug naar de kerk in Urmatt.
In Masevaux verbleven we een paar dagen op Camping de Masevaux in de gelijknamige plaats. De camping ligt aan het riviertje de Doller maar is niet echt zichtbaar vanaf de camping. Via een poortje kun je wel bij het riviertje komen. De ***-camping is ruim opgezet en heeft wat bomen die voor schaduw kunnen zorgen. We hielden er gezien het warme weer bij het uitkiezen van onze plaats ook rekening mee! We konden hier weer fietsen. Langs de de Doller en over een oud spoorwegemplacement fietsten we naar Guewenheim en een andere dag naar Sewen waar we een wandeling langs Lac de Sewen maakten. In Masevaux haalden we bij de VVV nog een stadswandeling op het is een leuk klein stadje waar de rivier doorheen stroomt.
In Masevaux verbleven we een paar dagen op Camping de Masevaux in de gelijknamige plaats. De camping ligt aan het riviertje de Doller maar is niet echt zichtbaar vanaf de camping. Via een poortje kun je wel bij het riviertje komen. De ***-camping is ruim opgezet en heeft wat bomen die voor schaduw kunnen zorgen. We hielden er gezien het warme weer bij het uitkiezen van onze plaats ook rekening mee! We konden hier weer fietsen. Langs de de Doller en over een oud spoorwegemplacement fietsten we naar Guewenheim en een andere dag naar Sewen waar we een wandeling langs Lac de Sewen maakten. In Masevaux haalden we bij de VVV nog een stadswandeling op het is een leuk klein stadje waar de rivier doorheen stroomt.
La Bresse
Van Masevaux naar La Bresse was maar 48 km maar omdat we nu in het Ballon-gebied kwamen deden we daar meer dan een uur over met steile hellingen en de nodige haarspeldbochten. De uitzichten waren vaak prachtig. We verbleven op Domaine du Haut Des Bluches aldaar. Voor de poort zijn er camperplaatsen maar wij prefereerden een plaatsje op de camping. Onze keuze om langs het riviertje te gaan staan bleek de juiste door het water en een lekker windje door het dal was het met de hitte een ideaal plekje. Op de camping kwamen veel wielrenners die een rondje over de een of andere Ballon gingen trappen. Voor ons beperkte het fietsen zich tot een retourtje La Bresse waar we bij de VVV heel goed geïnformeerd werden over wandelmogelijkheden. We wandelden een eerste keer vanaf de camping naar Lac de Corbeaux en liepen een rondje rond het meer om daarna via een afdaling in de richting van La Bresse naar beneden te lopen en uiteindelijk langs de rivier naar de camping terug te keren.
Een tweede wandeling bracht ons weer bij het meer we hadden een route gevonden die boven langs het meer naar de la Roche du Lac met een prachtig uitzicht. Doordat we, aan de noordkant van het meer, een verkeerde afslag namen kwamen we via een steile afdaling uiteindelijk weer aan het begin van de route langs het meer bij het restaurant (ook nog gesloten) uit. We besloten dan maar via de Col de Vierge terug naar de camping te lopen. Het uitzicht op de berg viel tegen maar de afdaling daarna met nog een meertje maakte veel goed. We hadden wel zo'n vijf uur nodig voor 12 km was dus wel pittig.
Een tweede wandeling bracht ons weer bij het meer we hadden een route gevonden die boven langs het meer naar de la Roche du Lac met een prachtig uitzicht. Doordat we, aan de noordkant van het meer, een verkeerde afslag namen kwamen we via een steile afdaling uiteindelijk weer aan het begin van de route langs het meer bij het restaurant (ook nog gesloten) uit. We besloten dan maar via de Col de Vierge terug naar de camping te lopen. Het uitzicht op de berg viel tegen maar de afdaling daarna met nog een meertje maakte veel goed. We hadden wel zo'n vijf uur nodig voor 12 km was dus wel pittig.
Turckheim
We trokken weer wat richting het noorden. Daarvoor moesten we wel weer wat flinke bergen over dus ging weer niet zo snel. We konden het laatste plaatsje, voor één nacht op Camping Le Medieval in Turckheim bemachtigen. Vanaf de camping loop je via een loopbrug makkelijk naar het centrum van dit toeristische, tussen de wijngaarden gelegen, oude stadje met veel vakwerkhuizen. Mooi om te zien via een stadswandeling van de VVV maakten we een mooie rondwandeling. Ook buiten de hoofdstraat is er veel te zien. We konden gelukkig nog een nachtje een andere plaats krijgen om het gewenste bezoek aan Colmar te brengen. Via een fietsroute reden wij er heen. Je kunt overigens ook met de trein of bus makkelijk die kant op. Colmar heeft een prachtig centrum en is zo mogelijk nog toeristischer dan Turckheim. Wel mooi om een keer gezien te hebben.
Alpirsbach
Na zes jaar waren we terug in Alpirsbach. Destijds waren we er kort na de overname door de huidige eigenaars. Er is veel werk verzet op Camping Alpirsbach. De capaciteit was uitgebreid en het restaurant had een ander concept. De gemoedelijkheid van 2017 was gebleven. Bij aankomst een biertje naar keuze en het reizen werd makkelijker gemaakt door de KONUS-Gästekarte waarmee het OV gratis is.
We wandelden, genietens van de mooie uitzichten op omgeving, rivier en spoorlijn naar Schiltach. Schiltach is een porachtig stadje met veel vakwerkhuizen in het oude centrum en er ligt een replica van een vlot van aan elkaar gebonden boomstammen die men vroeger via de Kinzig naar de Rijn voer. Vanuit Schiltach namen we de trein om weer in Alpirsbach te komen.
Ook fietsten we stroomafwaarts langs de Kinzig. Na een stevige klim over grof gravel ging het praktisch steeds iets naar beneden. We reden een flink stuk maar bij Hausach waren we het grotendeels langs de drukke provinciale weg rijden wel beu en stapten we met onze fiets in de trein voor de terugreis naar Alpirsbach waar we het Kloostermuseum nog bezochten.
We wandelden, genietens van de mooie uitzichten op omgeving, rivier en spoorlijn naar Schiltach. Schiltach is een porachtig stadje met veel vakwerkhuizen in het oude centrum en er ligt een replica van een vlot van aan elkaar gebonden boomstammen die men vroeger via de Kinzig naar de Rijn voer. Vanuit Schiltach namen we de trein om weer in Alpirsbach te komen.
Ook fietsten we stroomafwaarts langs de Kinzig. Na een stevige klim over grof gravel ging het praktisch steeds iets naar beneden. We reden een flink stuk maar bij Hausach waren we het grotendeels langs de drukke provinciale weg rijden wel beu en stapten we met onze fiets in de trein voor de terugreis naar Alpirsbach waar we het Kloostermuseum nog bezochten.
GILLENFELd.
Na een rit van 360 km kwamen we in de Eifel te Giltenfeld aan bij Camping am Pulvermaar deze camping ligt aan een meer met daarin op een paarhonderd meter van de camping een openlucht zwembad. De dag van aankomst was het er een drukte van jewelste. Het was dan ook tweeëndertig graden. Omdat het de dagen daarna een stuk koeler was waren er amper nog bezoekers bij het zwembad. De camping was naar onze ervaring in de categorie vergane glorie te plaatsen. De sanitaire voorzieningen werden wel goed schoon gehouden maar een cetrale ruimte bij de douches om om te kleden is toch niet meer van deze tijd. Je kunt vanaf de camping een mooi rondje om het meer lopen. Ook maakten we een grotere rondwandeling die ons ook langs het Holzmaar voerde.
eijsden.
Op weg naar huis verbleven we nog even in Zuid-Limburg en wel in Eijsden waar we overnachten op Camping de Oosterdriessen. De camping ligt dicht bij Maastricht en België. We gingen daar na aankomst het nieuwe natuurgebied in de ENCI-groeven bekijken. Een prachtig natuurgebied in wording. De oehoe zagen we niet, we moesten het doen met een biddende torenvalk. De laatste dag pakten we de fiets hetgeen in het gebied rond de maas goed te doen is. Voor de toekomst zien we ons daar nog terugkomen om ook eens richting Luik te fietsen, een afstand van 18 km moet goed te doen zijn. Nu fietsten we aan de beide kanten van de Maas en kwamen langs Fort Eben-Emael dat we, omdat het nu gesloten was, ook noteerden voor een volgend bezoek.